Zasiedzenie nieruchomości – co warto wiedzieć?

Interesuje Cię temat zasiedzenia nieruchomości? Nasz wpis wyjaśnia, czym zasiedzenie nieruchomości w dobrej wierze różni się od zasiedzenia w złej wierze i jakie są kluczowe kroki w tym procesie. Dowiedz się więcej i zabezpiecz swoje prawa majątkowe.

Czym jest zasiedzenie nieruchomości ? 

Zasiedzenie nieruchomości jest sposobem nabycia jej prawa własności przez nieuprawnionego posiadacza wskutek faktycznego wykonywania tego prawa w ciągu oznaczonego w ustawie czasu. Co istotne, zasiedzenie ma charakter nieodpłatny. Skutek nabycia następuje zaś z mocy samego prawa. 

Zasiedzenie nieruchomości – ile lat? 

Podstawą prawną zasiedzenia jest art. 172 Kodeksu Cywilnego, który stanowi, że:

§ 1. Posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie).

§ 2. Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

§ 3. Nabyć nieruchomość rolną w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w art. 166 § 3, przez zasiedzenie może jedynie rolnik indywidualny w rozumieniu przepisów tej ustawy, jeżeli – ustalona zgodnie z przepisami art. 5 ust. 2 i 3 tej ustawy – powierzchnia nabywanej nieruchomości rolnej wraz z nieruchomościami rolnymi stanowiącymi jego własność nie przekroczy 300 ha użytków rolnych.

Warto wiedzieć, że przepisy kodeksu cywilnego obowiązujące od 1 stycznia 1965 r. do dnia 1 października 1990 r. przewidywały krótsze okresy zasiedzenia: 10 lat przy samoistnym posiadaniu nieruchomości w dobrej wierze i 20 lat przy posiadaniu w złej wierze. Jeżeli okres posiadania samoistnego trwał pomiędzy tymi datami, wówczas to cały czas obowiązują krótsze terminy. 

Czy jest zasiedzenie nieruchomości w dobrej wierze?

Dobra lub zła wiara nie jest przesłanką nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie, ma tylko wpływ na długość okresu wymaganego do zasiedzenia. Nie budzi sporu zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie, pogląd, że o dobrej lub złej wierze posiadacza samoistnego nieruchomości rozstrzyga chwila objęcia danej nieruchomości w posiadanie. 

W orzecznictwie przyjmuje się, że przy zasiedzeniu ma zastosowanie dobra wiara w ujęciu ścisłym. Polega ona na tym, że posiadacz ma usprawiedliwione przekonanie, iż przysługuje mu rzeczywiście wykonywane przez niego prawo. 

Czym jest zasiedzenie nieruchomości w złej wierze?

Zasiedzenie nieruchomości w złej wierze ma miejsce wtedy, gdy posiadacz wie, że nie przysługuje mu prawo własności do posiadanej nieruchomości, albo na podstawie okoliczności wejścia w posiadanie powinien o tym wiedzieć. 

Sąd Najwyższy uznał, że nie jest w dobrej wierze posiadacz samoistny, który nabył posiadanie nieruchomości na podstawie umowy mającej na celu przeniesienie własności, zawartej bez zachowania formy aktu notarialnego; osoba taka bowiem zdaje sobie sprawę z tego, że nie nabywa prawa własności (zob. m.in. uchwała SN z dnia 6 grudnia 1991 r., III CZP 108/91, OSNCP 1992, nr 4, poz. 48).

Pomoc prawna w naszej Kancelarii

Rozumiejąc, że sprawy o zasiedzenie mogą być dla wielu osób zawiłym i stresującym doświadczeniem, w naszej Kancelarii dążymy do jak największego uproszczenia procesu i jasnego objaśnienia wszystkich jego etapów. Zdajemy sobie sprawę z różnych wyzwań, takich jak złożoność formalności czy nieprzewidywalność sądowego toku sprawy. Dlatego nasz kompetentny zespół prawników jest dostępny, by Ci pomóc nie tylko zrozumieć, ale i skutecznie bronić Twoich praw w sprawach dziedziczenia.

Serdecznie zapraszamy do skorzystania z naszych usług, obejmujących zarówno doradztwo, jak i reprezentację sądową. Wierzymy, że każdy zasługuje na dostęp do sprawiedliwości i profesjonalne wsparcie, gdy tego potrzebuje. Zachęcamy do kontaktu w celu omówienia, jak możemy Ci pomóc.